صوتی

ارزیابی بنی صدر از سخنان مهم احمدی نژاد در مجلس

 

برای شنیدن مصاحبه اینجا را کلیک کنید

عصر جدید: اقای احمدی نژاد طی سخنانش در مجلس مطالب مهمی را مطرح کرد که بازتاب زیادی نداشت. از جمله گفت که ما بازنده مسئله تحریمها هستیم و ادامه وضع موجود در میان مدت و دراز مدت به ضرر ایران است در حالیکه خامنه ای مدام گفته است که 30 سال است که در تحریم هستیم! شما این صحبتها را چگونه ارزیابی می کنید؟

بنی صدر: احمدی نژاد، چهارشنبه در مجلس صحبت کرد، روزی که هیئتی از آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز برای گفتگو به ایران آمده بودند. بخش وسیع صحبتهای احمدی نژاد تازگی نداشت و نمی شد گفت برای این حرفها(دروغها درباره رشد اقتصادی و ....) به مجلس رفته است. از طرفی در مجلس هم منتظر شنیدن جواب نمایندگان نماند، طوری عمل کرد که می خواهد هشدار بدهد. بن مایه و اساس حرفش این بود که گفت: ما در رابطه با دنیا (از دید او دشمنان) با دو مشکل روبرو هستیم، یکی مسئله اتم و دیگری مسئله حقوق بشر. اما درباره اتم را گفت: "همه آنچه که لازم بود را روشن کردیم و همه دنیا می داند!" ولی درباره حقوق بشر برای اولین بار گفت: "درست است که دشمنان آنرا دستاویز کرده اند و هدف دیگر دارند اما معنایش این نیست که حقوق بشر در کشور ما بطور کامل رعایت می شود!" در ادامه نیز گفت: "ما با تحریم روبرو هستیم و روشن است که تحریم به اقتصاد ضربه وارد می کند، قیمتها را بالا می برد، سرمایه گذاری را کم می کند و ...."، درست برعکس سابق که می گفت: "تحریمها تاثیری ندارد و حتی اثر عکس دارد"، بالاخره واقعیت را گفت. احمدی نژاد در ادامه از سه راهکار موجود سخن گفت: "راه حل اول تسلیم است که نه نظام و نه مردم ایران آنرا نمی پذیرند، راه حل دوم دور زدن تحریم ها است که البته کاری است که می کنیم و موفقیت هایی هم داشته ایم و نگذاشته ایم دشمنان به هدف هایشان برسند اما به تدریج به ما ضربه می زند پس این هم راه حل خوبی نیست. اما راه حل سوم اینستکه ما اول ببینیم چه نقاط ضعفی داریم که دشمن از آن سوء استفاده می کند و سپس آن نقاط ضعف را از بین ببریم، فعالیت های اقتصادی را در دولت متمرکز کنیم و به این طریق اقتصاد را راه بیاندازیم!"، توجه کنید که احمدی نژاد در پایان ریاست جمهوری خود حرفهایی را می زند که در زمانی که اولین قطعنامه ها و تحریم ها بر علیه ایران تصویب و برقرار شد، می بایست زده می شد!

به هموطنان عزیز هم یادآوری می کنم که هنگامی هم که می خواستند جام زهر را به آقای خمینی بنوشانند، به مخالفین پایان دادن به جنگ گفتند: "برای ادامه جنگ چه باید کرد و برای فتح بغداد و برکناری صدام چه نیازهایی داریم؟" آقای محسن رضائی در پاسخ به این سوال فهرست بلند بالایی تهیه کرد و تحویل داد و پاسخ گرفت که اینها را نمی توانیم تهیه کنیم. ارز هم که در خزانه نمانده، ممکن است حتی مردم دچار قحطی شوند، چاره اینستکه قطعنامه 598 را بپذیریم و اقای خمینی هم جام زهر را سر بکشد. در واقع احمدی نژاد همان حرف را می زند. احمدی نژاد می گوید که 2 مسئله داریم که می باید آنرا حل کنیم یکی مسئله اتمی است که می باید برای همه دنیا کاملا روشن کنیم. مساله دیگر هم قضیه حقوق بشر است که می باید اقلا تا حدودی رعایت کنیم والا اقتصاد ایران تحمل این تحریم ها را نمی آورد! چون کاملا واضح است که اولا حکومت احمدی نژاد نمی رسد که راه حل سوم را اجرا کند، تازه اگر  هم شما بخواهی از حالا به بعد ضعفها را شناسایی بکنی و طرح برای رفع ضعفها تهیه کنی و بعد آنر را اجرا کنی، .... نفس اقتصاد ایران بند آمده است، در واقع ایشان می گوید راه حل نداریم! 

حق مطلب این است که در تمام مدت 8 سالی که این آقا رئیس جمهور بوده، کار حکومت او از بین بردن مقاومت اقتصاد ایران بوده است و بارها این مسئله به این حکومت هشدار داده شده است. بار اول 53 اقتصاددان در خود کشور هشدار نامه ای را خطاب به آقای احمدی نژاد انتشار دادند و آنرا بارها تکرار کردند، نتیجه این شد که تعدادی از آنها را از کار بیکار کردند، بعضی از آنها را دستگیر کردند و صدای این هشدار دادن را خاموش کردند. در خارج کشور مرتب هشدار داده شد که اقتصادی که شما داری تا این اندازه مصرف محور می کنی، بودجه ای که شما داری خرج می کنی و دلارهایی که بر باد می دهی، کمر اقتصاد ایران را می شکند. این تحریم ها نیستند که اقتصاد ایران را به زانو در می آورند بلکه سیاست مافیاهای نظامی مالی است که توسط این حکومت اجرا می شود و اقتصاد ایران را به این روز درآورده است. در هر صورت حاصل کار این شده است که احمدی نژاد به مجلس رفته است و به این ترتیب از خود سلب مسئولیت کرده است. می گوید من آمدم و آنچه را که شرط بلاغ بود گفتم، از این به بعد مسئولیت مستقیما متوجه آقای رهبر است. متاسفم که کسی در داخل و خارج کشور به این مسئله که محور صحبت و هدف احمدی نژاد از رفتن به مجلس بود، نپرداخت. اگر این افراد نیز قدری به استقلال ایران بهاء بدهند و از این دید به آنچه در وطنشان روی می دهد و گفته می شود، توجه بکنند، به اندازه سخنگوی وزارت امور خارجه امریکا مطلب حالیشان خواهد شد، چون او اقلا گفت: "آقای احمدی نژاد گفته است که تحریم ها به اقتصادش ضربه زده اند و شما راههای دیگری نیز دارید که تحریم ها برداشته شود." یعنی طرف امریکائی فهمیده است که منظور احمدی نژاد چه بوده است و صد افسوس مثل اینکه وطن مال ایرانی ها نیست، که اصلا به این مهم توجه نکرده اند!

دو نظر در این رابطه هست که آیا احمدی نژاد با موافقت خامنه ای این حرف ها را زده است یا بدون اطلاع او و دقیقا برای اینکه او را در مقابل امر انجام شده قرار بدهد و در برابر مردم مسئول بکند؟ اول بدانیم که به احمدی نژاد اصرار کردند که بنشین و نمایندگان نیز صحبت دارند ولی احمدی نژاد گفت که جلسه دارم و در فرصتی دیگر، حرف های آنها را خواهم شنید و اعتنایی به مجلس نکرده است. اعضای مجلس جلسه غیر علنی برگزار کردند و چند نفر را برای پاسخ دادن به صحبتهای احمدی نژاد معین کردند. حال به دو نظر درباره سخنان احمدی نژاد می رسیم:

1- یک نظر می گوید که نمایندگان می دانستند که احمدی نژاد چرا به مجلس آمده و چرا آن حرفها را می زند ولی ماموریت داشته اند که در نفی یا اثبات نسبت به آنچه مسئله اصلی است، صحبتی نکنند. اگر آقای خامنه ای تصمیمش برای ادامه بحران جدی بود، قاعدتا نمایندگان باید می گفتند چرا این حرفها را می زنید، چرا سازمان نداده اید؟ ما بنابر مقاومت داریم و آقای رهبر سال را سال مقاومت نامیده است! 

2- نظر دوم که می گوید احمدی نژاد می خواست رهبر را در برابر امر انجام شده قرار بدهد و در واقع بگوید که مسئولیت با اوست، می گوید که در واقع سپاه کشور را قبضه کرده است و آقای خامنه ای هم اختیار چندانی ندارد، هر کس حرف خودش را می زند، حتی گفتند که یک بسیجی با بی بی سی مصاحبه کرده است و گفته است روزی که به سفارت انگلیس رفتیم، اگر سفیر انگلیس را پیدا می کردیم همان بلا که بر سفیر امریکا در لیبی آمد را بر سرش می آوردیم. بعد طرف به بسیجی گفته است که رهبر ایران گفته است که این کار صحیح نبوه است! ولی بسیجی گفت که بنظر ما صحیح بود! همان بسیجی در مورد رابطه با امریکا هم گفته است که اگر بنابر برقراری ارتباط با امریکا و عادی کردن روابطه باشد، ما نمی گذاریم! آقای احمدی نژاد هم در تدارک انتخابات آینده است، نامزد خود را نیز دارد و برای مساعد کردن وضعیت برای برد نامزدش همه کار نیز خواهد کرد، نه اینکه نمی داند در انتخابات تقلب می شود بلکه فکر می کند که می تواند مهار انتخابات را در دست بگیرد. می گویند نفرات و امکاناتش را دارد و در سپاه هم طرفدارانی دارد. از دید این نظر آقای خامنه ای در دل مایل است که مشکل حل شود اما جرات آن را ندارد چون سپاه در دست او نیست و اگر بخواهد مثل آقای خمینی اعلان کند که جام زهر سر می کشم و یا حتی بگوید مصالحه می کنم، نیرویی(اعم از اصلاح طلب، رفسنجانی و....) که او را حمایت کند باقی نگذاشته است. 

در حالی که نظر اول می گوید آقای احمدی نژاد به مجلس رفته  است و شروع کرده از امام زمان حرف زده و بعد از آقای خمینی و بعد هم حرفش را زده است اصلا مثل اینکه این آقای رهبر وجود ندارد، البته دو جا اسمش را آورده است اما نه به عنوان اینکه ایشان مقام تصمیم گیرنده هستند و گفته است که مسئولیت باید مشخص باشد. البته در مورد دیگری هم هنگامی که در شورای مصلحت نظام از احمدی نژاد پرسیده بودند چرا وضعیت اقتصاد ایران اینگونه است؟، از وزیر اقتصاد و دارایی خواسته بود پاسخ دهد و در نهایت هم به گردن آقای خامنه ای انداخته بود. پس در واقع احمدی نژاد به مجلس رفته است تا بگوید که وضع اقتصاد ایران خراب است، قبلا هم که گفته بود این خرابی زیر سر آقای خامنه ای است، حالا هم می گوید راه حل نداریم، باید این دو مسئله(اتم و حقوق بشر) را حل کنیم و هر چه که پیش آید بر عهده آقای خامنه ای است. 

هیئت آژانس اتمی هم گفت به نتیجه نرسیده ایم و چهار هفته دیگر قرار است جلسه تشکیل شود ولی آقای سلطانیه گفته است که گفتگوها به نتیجه نرسیده اما پیشرفت داشته است. وضعیت را با دقت کافی برای شما هموطنان عزیز توضیح دادم. پس به این ترتیب رژیمی دارید که وضعیتش آنقدر خراب است و مسئولانش طوری رو در روی هم ایستاده اند که آقای رئیس جمهوری نمی تواند در مجلس به صراحت بگوید که وضعیت چیست! باید به این ترتیبی که گفتم 80 دقیقه حرف بزند تا بتواند 15 الی 20 دقیقه راجع به اصل مسئله صحبت کند آنهم به صورتی اینرا بگوید که حرفهایش را رژیم بفهمد که می گوید من از خود سلب مسئولیت می کنم هر چه شده و می شود تقصیر شماست! آنطرف رئیس مجلس و نمایندگانی دارید که اصلا مثل اینکه این مساله به کشور مربوط نیست، کلمه ای راجع به این صحبت محوری آقای احمدی نژاد نمی گویند. از اتفاق بنا بر آن خبری که گفتم سپاه کشور را قبضه کرده است، از قول آقای هاشمی رفسنجانی که به خواصش گفته است: "در مجلس هم کسی نیست!"پس چه کسی مسوول است و به شما مردم پاسخ می دهد؟

دوره ی استبداد قاجار و قبل از آن هم وضعیت کشور به این صورت نبود که هیچ کس پاسخگوی هیچ چیزی نباشد تا جایی که پاسداری بگوید که ما الان داریم برای نامزدهای ریاست جمهوری خط قرمزها را مشخص می کنیم. باید به سرنوشت ایران گریست که این چگونه رییس جمهوری است که آقای پاسدار می خواهد او را توجیه کند تا دور بعد بخواهد رییس جمهور بشود؟ و آن رئیس جمهور چه جوابی دارد که به شما مردم بدهد! او دیگر خود را منتخب شما نمی داند چون دست نشانده سپاه است. هنوز چیزی نشده آقای حداد عادل(پدر زن آقازاده رهبر) که با آقای قالیباف و ولایتی ائتلاف کرده است، گفته است: "سنجش شده است و یکی از این سه نفر 63 درصد رای خواهد آورد!" در حالی که رهبر گفته بود فعلا حرف ریاست جمهوری نزنید ولی بدون اعتنا به او سنجش می کنند و معلوم نیست چه کسی سنجش کرده است. این هم شد کشور! معلوم نیست کی چکار می کند؟ کی اقتصاد ایران را اداره می کند معلوم نیست! وزیر اقتصاد داریم، رییس بانک مرکزی داریم، آقای رییس جمهور داریم، آقای رهبر داریم، سیاست اقتصادی را آقای رهبر معین می کند، مجمع تشخیص مصلحت آنها را به رهبر پیشنهاد می کند. چه کشوری است که ما داریم، چگونه اداره می شود؟ 

به عنوان پایان سخن عرض می کنم: گروگانگیری ای انجام شد که طراحی اش در آمریکا انجام گرفت و در ایران اجرا شد و با سازشهای پنهانی "اکتبر سورپرایز و ایران گیت" تمام شد در حالی که یک جنگ را هم روی دست ایران گذاشت، خود آن جنگ یک نسل ایرانی را قربانی کرد، بنابر برآورد این آقایان 1000 میلیارد دلار هم به ایران خسارت وارد کرد. در جریان گروگانگیری نیز آقای کارتر ایرانی ها را نقره داغ کرد. طبق گفته وزیر دفاع خانم تاچر در دادگاه ایران گیت که گفت: "جنگ ایران و عراق در سود انگلستان و غرب بود، اسباب ایجاد و ادامه ی آنرا فراهم کردیم"، جنگ را طراحی کردند و آقای صدام آنرا اجرا کرد. دستگاه آقای خمینی در زمانی که می شد به صلح رسید، با کودتای 1360 در سود انگلستان، آمریکا و اسراییل جنگ را ادامه دادند و با سرکشیدن جام زهر قضیه تمام شد. این سومین مساله است، حالا شما ایرانی ها از خود بپرسید که اگر قرار باشد این یکی نیز مثل دو مساله قبلی تمام شود، از وطن و کشور شما چه می ماند؟ یک مقدار به سرنوشت خودتان بیاندیشید، یک مقدار به وطن خودتان بیاندیشید. توانایی های خود را به یاد بیاورید و قد برافرازید. 

شاد و پیروز باشید.

گفتگو با رادیو عصرجدید در 29 دی 1391 

گفتگوهای رادیو اینترنتی عصرجدید با آقای بنی صدر، جمعه ها ساعت 21:40 الی 22:10(بوقت ایران) از آدرس زیر پخش می شوند:

http://www.asrjadid.com/musicvideo.php?vid=8eade25e1


Share this post

Submit to DeliciousSubmit to DiggSubmit to FacebookSubmit to Google BookmarksSubmit to Twitter